خبر

در دوران مدرن ، از مواد کامپوزیتی با کیفیت بالا در هواپیماهای مدنی استفاده شده است که همه برای اطمینان از عملکرد عالی پرواز و ایمنی کافی استفاده می کنند. اما با نگاهی به کل تاریخ توسعه حمل و نقل هوایی ، از چه موادی در هواپیماهای اصلی استفاده شده است؟ از دیدگاه دیدار با عوامل پرواز طولانی مدت و بار کافی ، مواد مورد استفاده برای تولید هواپیما باید سبک و قوی باشد. در عین حال ، باید برای افراد راحت باشد که بتوانند تغییر و پردازش را انجام دهند و بسیاری از الزامات مانند مقاومت در برابر دمای بالا و مقاومت در برابر خوردگی را برآورده کنند. به نظر می رسد انتخاب مواد حمل و نقل هوایی مناسب کار آسانی نیست.

با توسعه مداوم علوم مواد هواپیمایی ، مردم با استفاده از دو یا چند ماده کامپوزیت ، استفاده از دو یا چند ماده کامپوزیت ، ترکیب مزایای مواد مختلف ، اما همچنین جبران مضرات مربوطه ، از مواد کامپوزیتی بیشتر و بیشتر استفاده کردند. بر خلاف آلیاژهای سنتی ، مواد کامپوزیت مورد استفاده در هواپیما در سالهای اخیر بیشتر از ماتریس رزین سبک تر مخلوط شده با فیبر کربن یا اجزای فیبر شیشه ای استفاده کرده اند. در مقایسه با آلیاژها ، آنها برای تحول و پردازش راحت تر هستند و می توان با توجه به نقشه های طراحی ، قدرت قطعات مختلف را تعیین کرد. مزیت دیگر این است که آنها ارزان تر از فلزات هستند. هواپیمای مسافربری Boeing 787 ، که در بازار بین المللی هواپیمایی کشوری بسیار مورد تحسین قرار گرفته است ، از مواد کامپوزیتی در مقیاس بزرگ استفاده می کند.
شکی نیست که مواد کامپوزیت جهت اصلی تحقیق در زمینه علوم مواد هوایی در آینده هستند. ترکیبی از چندین ماده نتیجه یک به علاوه یکی بیشتر از دو را ایجاد می کند. در مقایسه با مواد سنتی ، امکانات بیشتری دارد. هواپیماهای مسافربری آینده و همچنین موشک های پیچیده تر ، موشک ها و فضاپیما و سایر وسایل نقلیه فضایی ، همه نیازهای بالاتری برای سازگاری و نوآوری مواد دارند. در آن زمان ، فقط مواد کامپوزیت می توانستند کار را انجام دهند. با این حال ، مواد سنتی مطمئناً از مرحله تاریخ خیلی سریع خارج نمی شوند ، آنها همچنین مزایایی دارند که مواد کامپوزیتی این کار را نمی کنند. حتی اگر 50 ٪ هواپیمای مسافر فعلی از مواد کامپوزیت ساخته شده باشد ، قسمت باقیمانده هنوز به مواد سنتی احتیاج دارد.