تأثیرات فایبرگلاس بر بدن انسان چیست؟

با توجه به ماهیت شکننده الیاف شیشه ای ، آنها به قطعات فیبر کوتاه تر تجزیه می شوند. طبق آزمایشات طولانی مدت که توسط سازمان بهداشت جهانی و سایر سازمان ها انجام شده است ، الیاف با قطر کمتر از 3 میکرون و نسبت ابعاد بیش از 5: 1 را می توان در اعماق ریه های انسان استنشاق کرد. الیاف شیشه ای که معمولاً از آنها استفاده می کنیم به طور کلی بزرگتر از 3 میکرون قطر هستند ، بنابراین نیازی به نگرانی بیش از حد در مورد خطرات ریه نیست.

مطالعات انحلال داخل بدنالیاف شیشه اینشان داده اند که ریزگردها موجود در سطح الیاف شیشه ای در حین پردازش تحت حمله مایعات ریه ضعیف قلیایی ، افزایش سطح آنها و کاهش استحکام الیاف شیشه ای ، افزایش و عمیق تر می شوند و در نتیجه تخریب آنها را تسریع می کنند. مطالعات نشان داده اند که الیاف شیشه ای در ریه ها در طی 1.2 تا 3 ماه کاملاً حل می شوند.

طبق مقالات تحقیقاتی قبلی ، قرار گرفتن در معرض طولانی مدت (بیش از یک سال در هر دو مورد) موش و موش به هوا که حاوی غلظت زیادی از الیاف شیشه ای (بیش از صد برابر محیط تولید) تأثیر معنی داری بر فیبروز ریه یا بروز تومور نداشت ، و فقط کاشت الیاف شیشه ای در داخل پلور حیوانات فیبروز در ریه ها نشان داد. بررسی های بهداشتی ما از کارگران در صنعت فیبر شیشه ای مورد نظر ، افزایش قابل توجهی در بروز پنوموکونیوز ، سرطان ریه یا فیبروز ریوی پیدا نکرد ، اما دریافت که عملکرد ریه کارگران مذکور در مقایسه با جمعیت عمومی کاهش یافته است.

هر چندالیاف شیشه ایخودشان خطری برای زندگی ایجاد نمی کنند ، تماس مستقیم با الیاف شیشه ای می تواند باعث احساس شدید سوزش به پوست و چشم شود و استنشاق ذرات گرد و غبار حاوی الیاف شیشه ای ممکن است باعث تحریک معابر بینی ، نای و گلو شود. علائم تحریک معمولاً غیر خاص و موقتی است و ممکن است شامل خارش ، سرفه یا خس خس باشد. قرار گرفتن در معرض قابل توجه در فایبرگلاس در هوا ممکن است آسم موجود یا برونشیت مانند را تشدید کند. به طور کلی ، علائم مرتبط به تنهایی فروکش می کند وقتی فرد در معرض دور از منبعفایبرگلاسبرای یک دوره زمانی